Effe wachten

Vandaag had ik nog een rustige dag, dat moest ook wel want ik heb nog steeds een longontsteking en dat vergeet ik nogal eens. Ik doe meestal veel te druk waardoor ik dan oververmoeid raak en me helemaal beroerd ga voelen, maar ja dan is het al te laat en dan heb ik alleen mezelf ermee. Ik heb vandaag wat administratie dingen gedaan achter de computer en wat kleine huishoudelijke taken. Ook had ik even de grasparkietenkoi verschoond want de twee vogels hadden er weer een zooitje van gemaakt. De jongste Nemo wordt steeds brutaler en vandaag hebben ze mijn vierde plant totaal gemold en trof ik die in stukjes aan op mijn huiskamervloer.Ze vinden het gewoon heel fijn om planten te mollen. Ik heb de hele zooi maar opgezogen en de vernielde restanten weggegooid. Nemo en Jip kunnen erg goed vliegen en zijn nogal slim want ze laten zich niet meer pakken en komen ook niet meer op mijn hand staan. Dat is erg onhandig als ik weg moet en ze moeten even de kooi in. Peter en ik moeten hier maar even maatregelen voor gaan treffen. Soms gaan ze samen wel eens even eten in de kooi en dan deed ik snel het deurtje dicht, maar daar hebben ze nu ook wat op gevonden, gewoon om de beurt eten of de kooi in, dan kunnen ze de hele dag vliegen.
Heel bijdehand allemaal.
Vandaag had ik pasta gemaakt en dat smaakte me heerlijk, alleen heb ik weer een zere mond omdat ik weer een gigantische mond en keel schimmel heb en nog even geen medicijn hiervoor. Het enige is dat alles anders smaakt en dat ik zere mondslijmvlies heb, maar eten gaat nog prima. Vandaag had ik nog maar even met bureau opname van het ziekenhuis gebeld en die vertelden dat het best mogelijk was dat ik pas vrijdag of maandag naar het ziekenhuis hoef. Mooi dan hoop ik pas maandag omdat ik dan het weekend nog lekker thuis kan zijn. Op koninginne dag doen we meestal niet veel, maar ik ben liever lekker thuis dan in t ziekenhuis. Op zondag zou het ook mooi weer worden en misschien kunnen we dan wel een ijsje gaan eten bij het strand, dat zou leuk zijn. We zien wel, laat ik maar niet te hard hopen dat het pas maandag wordt voordat ik het ziekenhuis in ga want anders is het vrijdag een teleurstelling als het toch vrijdag wordt.
Verder heb ik een telefoonavondje gehad en heerlijk even bijgekletst.
Op het moment merk ik wel dat ik met de weer lagere dosis dexamethason weer veel meer moe ben en me alleen lekker voel als ik me erg rustig hou, dus dat betekend toch dat ik die infuuskuur met die Tazocin antibiotica erg nodig heb. Ik vind het soms nog wel eens moeilijk om uit te leggen hoe ziek ik ben, omdat ik er best gezond uit zie, maar me niet zo voel en er een enorm verschil is in vergelijking met hoe het in 2002 met me ging. Ik vergelijk het altijd met dat ik op de Mount Everest woon en mijn lijf het moet doen met wat minder zuurstof en dat ik nooit die berg af kan uit die ijle lucht. Nu heb ik wel zuurstof om mijn saturatie op peil te houden maar dat is niet meteen zoals gezonde mensen zich voelen. Ook de mate waarin mijn longen ontstoken zijn doet me niet zo goed. Ik heb veel Ibuprofen nodig om geen koorts te krijgen en op de been te blijven. Ok ben ik bezig met 4 soorten pillen en sprays antibiotica die meestal 4 maal de dosis zijn die een gewoon mens zou krijgen en dan nog is alle prednison middelen erbij en dan voel ik me nog elke dag behoorl;ijk moe en beroerd. Maar goed ik moet niet erover zeuren want zo hou ik het wel vol. Ik hoop alleen niet nog zieker te voelen want dan vallen alle leuke dingen gelijk zo af. Met leuke dingen bedoel ik uitstapjes maken en op bezoek gaan bij andere mensen.
Mijn avond sprayen is klar en nu ga ik zo slapen.
Morgen schrijf ik weer.

One Response to “Effe wachten”

  1. Yvonne & Gert Kogenhop Says:

    Lieve Pascale,
    Wat ontzettend leuk om zoveel over jou en Peter te lezen en jullie zo nog een stukje beter te leren kennen. Heel veel succes in het ziekenhuis en hopen dat je weer snel een beetje opknapt.
    P.S. je zeurt echt niet hoor.
    Veel liefs,
    Gert en Yvonne

Leave a Reply